Brommerforum.nl - Print

Brommerforum.nl - Print: Reply

Deze reply is gepost in de afdeling Profile in het onderwerp 'Henk-88' (ID 4824).
De reply is geschreven door Henk-88 (UserID 4824) op 1-10-2009 5:21.

Thnx men.

Er zijn idd waanzinnig veel beslissingen die ik opeens moet nemen terwijl je ouders dat normaal doen.. ik voel me heel jong en klein nu.

Een aantal beslissingen komen redelijk vanzelf inderdaad omdat degenen die ik als organist en voorganger wil danwel ernstig ziek zijn danwel op wereldreis zijn danwel in Israël zijn.
Maar dat komt op een of andere manier toch wel goed, hoe gek het ook klinkt. Ook omdat ik mensen opbel die m'n moeder gekend hebben; da's ff moeilijk maar het blijkt best wel ok te zijn. Is gewoon een kwestie van ervaring opdoen zeg maar. Er komt veel info op me af. En dat is op zich best raadselachtig want ik dacht m'n moeder goed te kennen...

De zooi is bizar; alles zou geregeld worden door 1 iemand en die zegt nu van niets te weten. En ik ken haar lang genoeg om te weten dat dat inderdaad zo is.. maar nu? Nu moet ik alles zelf doen samen met familileden. Waar ik weinig band mee had btw..
Of het zo wezen moest.
Is mooi en we doen het nu samen.
Apart.

En leerzaam.

edit: Kenny, erg fijn om je post te lezen en te begrijpen dat je een hoop doorhebt. Door de dood van m'n broer op z'n brommer weet ik ook het een en ander.

Ik regel de zooi iig. De rest mag meedenken. En ik ga me behoorlijk aanpassen aan de rest want de begrafenis wordt immers een 'feestje' voor de nabestaanden en niet voor mij of m'n moeder. Het moet maar. Niet teveel mensen shockeren of wat dan ook. Het gaat niet alleen om mezelf maar om de rest van de nabestaanden. Het is apart maar de enige bekende wens van m'n moeder (dat ze achterin de acadiane naar de begraafplaats wordt vervoerd, stuit op teveel weerstand...)

En ja er is toevallig een acadiane bij de hand..

Ik moet keuzes maken die anderen niet fijn vinden..

Moeilijk...

Dit bericht is gewijzigd door Henk-88 op 1-10-2009 om 5:38 uur.